Herziening van de generieke classificatie van snoekcichliden met behulp van een integratieve fylogenetische benadering (Cichlidae: stam Geophagini: subtribe Crenicichlina)

Op 21 juni 2023 is er een stuk uitgekomen waarin Henrique R Varella, Sven O Kullander, Naércio A Menezes, Claudio Oliveira en Hernán López-Fernández een nieuwe classificatie voorstellen voor snoekcichliden en worden 4 nieuwe geslachten voorgesteld. Hieronder een samenvatting van het stuk.

Met meer dan 100 soorten vormen Snoekcichliden de grootste clade van neotropische cichliden, momenteel ingedeeld in twee geslachten, te weten Crenicichla (93 soorten wijdverspreid in rivieren van Zuid-Amerika ten oosten van de Andes) en Teleocichla (negen reofiele Amazone-soorten). Door het combineren van een nieuwe dataset van 216 morfologische karakters met moleculaire gegevens die zijn samengesteld uit gepubliceerde bronnen, welke bestaan uit 74 terminale taxa van snoekcichliden (68 van de 102 geldige soorten, plus vier vermeende nieuwe soorten), en fylogenetische analyses uitgevoerd met behulp van maximale waarschijnlijkheid, Bayesiaanse gevolgtrekking en terughoudenheid. Op basis van een synthese van de resultaten en eerdere fylogenieën, wordt een een nieuwe classificatie voorgesteld waarin de clade inclusief alle snoekcichliden wordt verheven tot de rang van onderstam (Crenicichlina) en het geslacht Crenicichla opnieuw wordt gedefinieerd, inclusief drie ondergeslachten: Crenicichla (monotypisch met de typesoort), Batrachops (herrezen als onderklasse) en Lacustria (nieuwe onderklasse). Teleocichla wordt gehandhaafd als een geldig geslacht en er worden vier nieuwe geslachten voorgesteld: Wallaciia, Saxatilia, Hemeraia en Lugubria. De resultaten over het in kaart brengen van karakters ondersteunen de hypothese dat de verdeling van verschillende voedseldieren in omgevingen met snelstromend water en rotsachtige bedden mogelijk een rol heeft gespeeld bij het ontstaan of in stand houden van de grote diversiteit aan snoekcichliden, resulterend in een parallelle evolutie van vergelijkbare ecomorfen.

Bron: Zoological Journal of the Linnean Society, zlad021, https://doi.org/10.1093/zoolinnean/zlad021

Foto: Rob Rensen