Een otolietentrip naar het Tanganjikameer

In de nazomer van 1991 maakte ik mijn eerste reis naar het Tanganjikameer. Tezamen met Ad Konings vloog ik van Frankfurt naar Burundi en nadat wij een beleefdheidsbezoek hadden gebracht aan Mireille Brichard, begaven wij ons naar de plaatsen waarop volgens haar bepaalde cichliden konden worden aangetroffen. De trips die wij vervolgens maakten brachten ons van Bujumbura naar de Tanzaniaanse grens en onderweg bezochten wij alle van Burundi bekende vindplaatsen, ook die welke Mireille niet genoemd had. Na een week hadden wij ze allemaal gezien, waarna wij in een bescheiden ingericht vliegtuigje van Bujumbura naar Kalemie vlogen. Kalemie is een grote stad die midden op de westelijke oever ligt, meer precies op de plaats waaropde Lukuga het meer verlaat. Daar bleek geen vliegveld te zijn, laat staan een luchthaven, en wij konden pas landen nadat enkele haastig  toegesnelde militairen de geiten van de airstrip hadden verjaagd. Na het vervullen van alle formaliteiten gingen wij naar Alain Gillot, een Fransman die zijn brood verdiende als exporteur van siervissen en die ons een boot met bemanning ter beschikking had gesteld. Daarmee voeren wij 300 kilometer in zuidelijke richting en na een groot aantal tussenstops bereikten wij uiteindelijk Moliro. Het leek ons vervolgens wel goed om daar een paar dagen te blijven.
 

Het hele artikel is te lezen als u ingelogd bent