Acarichthys heckelii (MÜLLER & TROSCHEL, 1849)

Auteur: John Lugthart/Johan Verheesen
Etymologie: 

De soortnaam Acarichthys verwijst naar een gelijkenis met de Acara, ichthys verwijst naar ichtos, een Grieks woord voor vis; heckelii ter ere van  de Oostenrijkse Johan Jacob Heckel, een ichtyoloog die onder andere het Genus Geophagus beschreven heeft.

Referentie: 

Robins, C.R., R.M. Bailey, C.E. Bond, J.R. Brooker, E.A. Lachner, R.N. Lea and W.B. Scott, 1991. World fishes important to North Americans. Exclusive of species from the continental waters of the United States and Canada. Am. Fish. Soc. Spec. Publ. (21):243 p. (Ref. 4537)

Literatuur: 

Südamerikanische Erdfresser, Thomas Weidner, © 2000 Cichlid Press, ISBN 90-800181-7-1

 

Beschrijving: 

Acarichthys heckelii is een geophagine cichlide. Kenmerkend voor deze cichlide is dat het lichaam hoog is en zijdelings gecomprimeerd. De bek is eindstandig en klein. Het lichaam kan achter de kop, afhankelijk van de vindplaats, een geel- of roodachtige kleur hebben. De borst is nagenoeg kleurloos. De borstvinnen zijn wat verlengd. De aarsvin is rood.  De eerste vinstralen van de rugvin zijn zwart, waarna het overgaat in wit en bij het zachtstralige gedeelte zijn de vinstralen verlengd en rood van kleur. Ook de buitenste vinstralen van de staart zijn verlengd. Op het laterale gedeelte bevindt zich een zwarte vlek.  In het Aquarium bereiken deze dieren een grootte die varieert tussen de 20 en 25 cm. De Acarichthys heckelii is vrij tolerant t.o.v. de waterwaarden. Dit zien we ook terug in het grote verspreidingsgebied van de soort. De soort is echter wel gevoelig voor de waterkwaliteit.  Deze cichlide werd door Eigenmann (1912) gezien als "tussenvorm" van Geophagus en Aequidens. Op grond van onder andere de onderontwikkelde epibranchiale is het geslacht Acarichthys opgericht.  De heckelii is de (vooralsnog) enige binnen het geslacht.  Dit zien we ook terug in het gebruik van synoniemen voor deze vis. Acara (Aequidens) subocularis (Cope 1878) en Geophagus thayeri (Steindachner 1875) werden voor het eerst door Regan (1905) als synoniem aangeduid.

  

Herkomst: 
Centraal, noordelijk en oostelijk deel van het amazonegebied.
Verspreiding: 

Acarichthys heckelii kent een groot verspreidingsgebied. Komt voor in de hoofdstroom van de amazone in Peru, Colombia en Brazilië, inclusief delen van de Putumayo, Trombetas, Negro en Xingu; de Tocantins en Capim rivieren; de Branco (Amazone basin) in Brazilië en Guyana en de Essequibo rivier in Guyana.

Gedrag: 

Het gedrag van Acarichthys heckelii komt voor een groot deel overeen met de vissen uit het geslacht Geophagus. Ook Acarichthys heckelii kan grote hoeveelheden zand verplaatsen. Acarichthys heckelii is echter minder op de bodem gericht als de "echte" aardeters en moet gezien worden als midden-zwemmer.   

Voedsel: 

Deze soort betreft een omnivoor. Afwisseling van het aangebodene voedsel is dus zeer welkom. 

 

Kweek: 

Acarichthys heckelii is een biparentale holenbroeder die zich met een leeftijd van 2 tot 3 jaar kan voortplanten. In de gegraven holen worden tot maximaal 2000 eieren aan wand of plafond geplaatst. De incubatietijd is ongeveer 7 dagen. Daarna duurt de broedzorg nog zo'n 14 dagen.

 

 

Aquarium: 

Het aquarium dient voorzien te zijn van enkele holen, waarbij je rekening moet houden dat minstens één dier volledig in het hol kan manoeuvreren. 

Zoals bij de beschrijving al vermeld wordt, is deze soort gevoelig voor waterkwaliteit. Een goed filter en regelmatige verversingen zijn dan ook van belang.

Stoplicht: 
Groen
Herkomstgebied: 
synoniemen: 

Acara Heckelii, Müller et al, 1849:624, geldige combinatie
Geophagus thayeri, Steindachner, 1875, junior synoniem
Acara subocularis, Cope, 1878, junior synoniem